Berkey Info, wat een TDS-meter u kan (en niet kan) vertellen

Veel mensen – en een aantal waterfiltratiebedrijven – willen je doen geloven dat de TDS-meterstanden (Total Dissolved Solids) de beste maatstaf zijn voor de algemene geschiktheid van water om te drinken, wat volkomen onjuist is.

TDS-meters zijn over het algemeen gemakkelijk te gebruiken, en hoewel ze dat ook zijn kan meer te weten komen over uw water, een TDS-meter kan niet vertellen u of uw water veilig is om te drinken, uitsluitend op basis van het totale gehalte aan opgeloste vaste stoffen. In tegenstelling tot sommige reclames die worden gebruikt door merken van omgekeerde osmose (RO)-systemen en waterkruiken die u wellicht hebt gezien of gehoord, vertelt een TDS-meter slechts een klein deel van het verhaal als het gaat om het beoordelen van de geschiktheid van water om te drinken.

Wat kan een TDS-meter u vertellen? Hoe werkt het?

Vaste stoffen opgelost in water, zoals zouten, mineralen en zware metalen, bevatten geladen deeltjes: negatief geladen (anionen) en positief geladen (kationen). De meeste TDS-meters gebruiken eenvoudigweg elektroden om de resulterende elektrische geleidbaarheid van het water te meten, die de meter omzet in een TDS-waarde.

Water met hogere niveaus van opgeloste vaste stoffen zal een grotere elektrische geleidbaarheid hebben (en dus hogere TDS-meterstanden), en water met lagere niveaus van opgeloste vaste stoffen zal een lagere elektrische geleidbaarheid hebben (lagere TDS-meterstanden). TDS-meterstanden worden meestal uitgedrukt in delen per miljoen (ppm), wat ook overeenkomt met mg/l.

TDS-meters kunnen nuttig zijn bij het bevestigen van de verwijdering van de totale hoeveelheid opgeloste vaste stoffen als uw huis of bedrijf gebruik maakt van een waterdestillatie- of omgekeerde osmosesysteem. TDS-metingen kunnen u ook helpen bij het beoordelen van de hardheid van uw water en of een waterontharder nodig kan zijn, of dat kalkaanslag/afzettingen in uw leidingen verband kunnen houden met overtollige mineralen in uw water.

Wat zijn voorbeelden van totaal opgeloste vaste stoffen?

Opgeloste vaste stoffen omvatten zouten, mineralen (waarvan er vele uw gezondheid ten goede kunnen komen) en zware metalen (die slecht voor u kunnen zijn). Enkele van de meest voorkomende opgeloste vaste stoffen zijn aluminium, calcium, magnesium, chloride, kalium, sulfaat, nitraat, silica, ijzer, lood, kalium, natrium en zink.

Wat zijn de bronnen van de totale opgeloste vaste stoffen, goed en slecht?

  • Stedelijke en agrarische afvoer
  • Industrieel afvalwater
  • Het binnendringen van zout water in zoetwaterbronnen die worden gebruikt door gemeentelijke watervoorzieningen
  • Afvalwater
  • Waterleidingen in uw huis
  • strooizout voor wegen
  • Natuurlijke bronnen – watervoerende lagen, bronnen (vaak rijk aan nuttige mineralen)

Zijn er aanvaardbare niveaus van totaal opgeloste vaste stoffen in drinkwater?

Het totaal aan opgeloste vaste stoffen wordt door de Environmental Protection Agency (EPA) als een ‘schadelijke chemische stof’ beschouwd omdat ze de smaak, kleur en geur van drinkwater kunnen beïnvloeden. Daarom heeft de EPA niet-afdwingbare maximale niveaus van secundaire verontreinigingen (ook bekend als SMCL's) vastgesteld voor de totale hoeveelheid opgeloste vaste stoffen en andere verontreinigingen die niet wordt bij SMCL geacht een risico voor de menselijke gezondheid te vormen.

Het maximale niveau van secundaire verontreiniging voor de totale hoeveelheid opgeloste vaste stoffen bedraagt ​​500 mg/l. Water dat een gehalte aan totaal opgeloste vaste stoffen bevat boven het door de EPA aanbevolen maximale gehalte aan secundaire verontreinigingen van 500 mg/l, zou waarschijnlijk niet erg aantrekkelijk zijn om te drinken. Het smaakt misschien zout of minder dan licht van kleur. Andere effecten van een hoog gehalte aan totaal opgeloste vaste stoffen in drinkwater kunnen onder meer de hardheid van het water, de vorming van kalkaanslag en vlekken zijn.

Voordat u in de hype van TDS “0”-claims springt, moet u het volgende overwegen:

  1. Hoewel een TDS-waarde van “0” inderdaad zou aangeven dat er geen opgeloste vaste stoffen aanwezig zijn, geeft een TDS-waarde van “0” ook aan dat er geen mineraal heilzame stoffen (die uw lichaam nodig heeft) blijven niet in het drinkwater achter. Veel consumenten geven de voorkeur aan filtersystemen die ervoor zorgen dat water nuttige mineralen vasthoudt die het vermogen van het lichaam om gehydrateerd te blijven ondersteunen. Bovendien zal “0” TDS-water – in wezen hetzelfde als het gedestilleerde water dat u zou gebruiken in een strijkijzer, CPAP-machine of aquarium – zeer weinig of geen smaak of een “vlakke” smaak hebben vanwege de afwezigheid van mineralen of onzuiverheden. Aan de andere kant zijn sommige mensen bereid een hoge prijs te betalen om mineraalwater te kopen, dat als gezonder en lekkerder wordt beschouwd. Maar vanwege de mineralen in water die bijdragen aan de smaak, kunnen de TDS-waarden van de best verkopende merken mineraalwater vaak variëren tussen de 200 en 2.000+ (op internet zoeken naar "populaire TDS-niveaus voor mineraalwater" kan behoorlijk ingewikkeld zijn). -opening). Dit roept dus de vraag op: is “0” TDS (of lage waarden) echt de beste manier om de waterkwaliteit te bepalen?
  2. Afhankelijk van de drinkwaterbron (vooral bronwater of andere twijfelachtige leidingwaterbronnen zoals op een camping of nationaal park), kan het filteren van dat water door bepaalde systemen (zoals een kruik met een waterfilter) nog steeds een TDS-waarde van "0" opleveren. , toch kan water nog steeds vervuild zijn met typische verontreinigingen zoals Giardia, Cryptosporidium, bacteriën (E. coli, enz.), giftige chemicaliën of andere waterverontreinigingsbedreigingen die niet detecteerbaar zijn door TDS-meters.
  3. In een extremer scenario (om maar een punt te maken): ook al zou het sap uit een pakje rauwe kip dat uren op het aanrecht ligt hypothetisch een "0" TDS kunnen registreren, je zou het nooit drinken vanwege de waarschijnlijke aanwezigheid ervan. van bacteriën. Dezelfde redenering geldt voor drinkwater: tenzij het wordt getest op specifieke bedreigingen of wordt gefilterd door een krachtig, bewezen waterfiltratiesysteem, weet je echt niet wat je drinkt.

Wat een TDS-meter niet kan niet meeteenheid?

TDS-meters kunnen alleen niveaus meten van elektrische geleidbaarheid drinkwater veroorzaakt door opgeloste vaste stoffen. Sommige modellen kunnen ook de watertemperatuur, de pH-waarde en het zoutgehalte meten. TDS-meters kunnen u echter niet vertellen welke opgeloste vaste stoffen (goed of slecht) of verontreinigingen aanwezig kunnen zijn. Voor een specifieke afbraak van opgeloste vaste stoffen of andere verontreinigingen in uw water is een grondigere watertest noodzakelijk.

En aangezien een TDS-meter alleen ionen detecteert geladen kan een TDS-meter geen verontreinigingen meten niet geladen . Ongeladen verontreinigingen omvatten een aantal verontreinigingen die de veiligheid van drinkwater beïnvloeden.

Enkele van de verontreinigende stoffen niet geladen van de meeste zorgen die gevonden kunnen worden in drinkwater en dergelijke geboren die niet worden gedetecteerd door een TDS-meter omvatten, maar zijn niet beperkt tot:

  • Geperfluoreerde “forever chemicaliën” zoals PFAS
  • Potentieel dodelijke biologische micro-organismen/pathogenen zoals virussen, bacteriën en parasieten zoals cryptosporidium en giardia etc.
  • Pesticiden en andere giftige chemicaliën
  • Leiding
  • Zeswaardig chroom
  • Fluoride
  • Geneesmiddelen
  • Aardolieproducten
  • Arseen
  • Chloor
  • Andere soorten verontreinigingen die in uw drinkwater aanwezig kunnen zijn

De essentie

Nogmaals, TDS-meters kunnen alleen "schadelijke chemicaliën" meten die de smaak, geur en uiterlijk beïnvloeden, maar een TDS-meter zal u niet vertellen of (of welke) veel potentieel schadelijkere verontreinigingen in uw drinkwater aanwezig kunnen zijn en beide een onmiddellijk effect op de gezondheid kunnen hebben. (biologische verontreinigingen of giftige chemicaliën) of gezondheidsrisico’s op lange termijn (zoals PFAS, lood, enz.). Vertrouwen op een TDS-meter om te bepalen of drinkwater echt geschikt is voor de consumptie van uw gezin, is op zijn best een riskante en dwaze gok.

Bovendien moet worden opgemerkt dat veel waterfilterbedrijven – waarvan sommige misschien oneerlijk – advertenties blijven plaatsen waarin een TDS-meter een lage waarde zoals "0" of "5" op het scherm weergeeft, en impliceren of zelfs rechtstreeks stellen dat vanwege de lage TDS-waarden het door hun systeem gefilterde water het beste of veiligste is om te drinken.

Vermijd de TDS-meter: kies voor een bewezen en krachtig waterfiltratiesysteem

Berkey-systemen ® voorzien van authentieke Black Berkey elementen ® zijn getest door geaccrediteerde en onafhankelijke externe laboratoria om meer dan 250 typische verontreinigingen in leidingwaterbronnen te elimineren of te verminderen, inclusief de vermindering van veel schadelijke verontreinigingen die niet door TDS-meters worden gedetecteerd.

Berkey-systemen ® waren oorspronkelijk ontworpen voor extreem gebruik voor paraatheid bij noodsituaties, rampenbestrijding en off-grid activiteiten. Ze worden ook dagelijks gebruikt in miljoenen huizen over de hele wereld door kritische consumenten die hun wateronafhankelijkheid hebben verklaard en vertrouwen hebben in de kwaliteit van Berkey ® . systemen om in hun drinkwaterbehoefte te voorzien. Berkey-systemen ® zijn verkrijgbaar in acht maten en bieden een economische, langdurige waterfiltratie voor slechts centen per gallon. Geen elektriciteit, gereedschap of loodgieterswerk nodig.

Terug naar blog